ÖLÜM DE VAR

Hiç ölmeyecekmişiz gibi yaşamak ne garip. Hep uzak zannettiklerimiz bir o kadar yakın oysa ki. Olmaz dediklerimizin bir anda olması, gitmez dediklerimizin gitmesi, ölmez dediklerimizin ölmesi.. Benim minnak ayaklı nineciğimin ölmesi gibi mesela.. Bir devrin kapanması gibi.. Dedemin yalnız kalması gibi.. Üstelik bu sessiz ve habersiz bir yalnızlık.. Anlık, öyle gelip geçici.. Beynin oynadığı bir oyun gibi.. Tontonun gitmesi.. Şeytana dönüşmesi.. Son olarak toprak olması.. Hayat bu.. Ölüm de var..